Merhaba tanrım. Bugün sana jenarasyonlar arası yaptığın korkunç yanlışlığı belirteceğim. Bunu bugün Creedence Clearwater Revival - Have You Ever Seen The Rain dinlerken farkettim. Hikmetinden falan sual olunmaz -çünkü tanrıyla Arapça konuşmak zorundayız biz- ama af buyurursan Şükran anneannemle beni yanlış jenerasyonlara koymuşsun tanrım. Ben 60larda genç kız olmalıydım. Puantiyeli ve kabarık etekli elbiselerim olmalıydı boyundan kalın askılı. Anneannemin de 2011de iPhone N (En son kaçta kaldı sahiden bilmiyorum) sahibi bir genç kız olması gerekirdi. Saçlarımı kabartıp kocaman güneş gözlükleri takmalı, kalın saç bantları takmalıydım. Neyse tanrıyı bırakıp size döndüğümüzde şu anda tek bilmek istediğim yağmuru hiç görüp görmediğiniz.
Eğer Ankara'da yaşıyorsanız "Haziranda gördük la bebe" diyebilirsiniz. Ama bu yanıtı vermek için aynı zamanda Ankaralı olmanız gerekir. Ankara'da yaşamak size "la bebe"yi kullanma hakkı vermez. Ama Ankaralı candır, kullanın. Eğer ÖSSye hazırlanmışsanız ve "Hangisi bir paragrafın giriş cümlesi olamaz?" testleri çözdüyseniz ve onlar aklınızda kaldıysa pek az paragrafın "Eğer" şeklinde başladığını biliyor olmalısınız ama bu benim hiç umrumda olmaz. Mesela bendeniz yıllarca İngilizce gördüm ama hâlâ okurken I Love 60s yazısını "Ay lav altmışs" diye okuyorum. Ayrıca "Ay vas born in bindokuzyüzdoksaniki". Herkes böyle bilsin bunu.
Doğum tarihleriyle ilgili ciddi bir problemim var. Birine yaşını sorduğumda "78liyim" demesinden nefret ediyorum. Sana yaşını soruyorum, niye matematiğimi sınıyorsun ki şimdi? Bakın bunu yapanlarla "0.7 uç var mı?" dediğinizde "0.5 var" diyen çocuk aynı kişi. Bu adamların benim hazırlık hocam Füsun Hoca'nın öğrencileri olmasını diliyorum. "Ben sana onu sormamışım ki, asıl soruyu cevaplamıyorsun" diye bütün puanları gitsin pisliklerin. Oh.
Vantilatörü açtığımda büyük anne deyimiyle "kulağıma kulağıma esmesi", açmadığımda hiç esmemesi ikilemi beni bitiriyor. Öyle ki içimi kemiriyor bu sorunsal. Bu olayı düşünmemek için dağlara kaçmak, vantilatörü unutuncaya değin içmek ve kışın dönüp aynı olayları elektrikli soba ya da kombi falan için yaşamak istiyorum. Oğlum kışın ne güzel ya, giyiniyorsun, olay bitti mis. Kışın da aynı şeyin yazın ne güzel oluşu ve duş alınca olayların bitmesi şeklinde söylemiş olmamı kanıtlayabilecek adam varsa gelsin kanıtlasın. Kanıtlamazsa sonsuza kadar sussun. Gelsin sorunlarımı çözsün, gitsin.
Bari ayaklarını yıkasaydın parmak arası terlik giyen erkek. Olmuş mu Lacoste tişörtle o anlamsız mayodan bozma şort? Bileğinde bilekliğinin izi şeklinde yanmışsın iyi güzel de, ayaklarını yıkayaydın iyiydi be parmak arası terlik giyen erkek. Küçük bir not olarak da: Ankara Metrosu turistik bir yer değil.
Şimdi benim mükemmel bir projem var. Çay soğuyor içemiyoruz, bira ısınıyor içemiyoruz ya işte benim sistemimle çay gittikçe ısınacak bira da gittikçe soğuyacak. Tek sorun bunu nasıl yaparım bilmiyorum. Fikir güzel, bunu işleyin, bir şeyler yapın. Zeka başka bir şey evet.
"Allah cızırtını versin" sözünü kim icat ettiyse kendini dünyadan silsin lütfen. Dünya kafi derecede kötü bir yer. Zaten hava cehennemden iki derece serinken kimse günah işlemekten korkmuyor, anlaşılabilir bir şey.
Yıl olmuş 2011, millet hâlâ parantezden gül falan yapıyor. Nasıl gelişebilir insanlık? benim soğut - ısıt projem de yalan oldu zaten. O değil şu ara kaç kişi ODTÜ Uluslararası İlişkiler hayali kuruyordur acaba? Tam bunları düşünüp içim sıcacık olmuşken okul sitesinin değişmesine şaşırdım. Klasik bir tepki olarak "Yok abi alışmıştık ne güzel diğerine" falan demek istesem de hiç bile. Yeni tasarımı sevdim. İnsanların bir şeyi sadece yeni ya da farklı olduğu için harcama eğilimi benim içimi sıkıyor. "Mortal Kombat'ın yeni oyunu çıkacak" "Mortal Kombat ruhunu kaybetti." Bu diyalog beni Mortal Kombat ruhunun nasıl bir şey olduğunu düşünmeye sevk ediyor. Mortal Kombat bildiğimiz kadarıyla şöyle bir şeydi: Pat, Küt, Ouch, Sub-Zero, *don bebeğim*, Scorpion *yan bebeğim*, Raiden *çarpıl bebeğim*, pat ve küt. Kriterlere baktığımızda Mortal Kombat'ın ruhunu kaybetmediğini söyleyebilirim. Birini ölümüne dövdüğümüz sürece oyun hep aynı kalacak. Ne zaman ki birini ölümüne severiz o zaman o Mortal Kombat olmaz, Aynalı Tahir falan olur. Scorpion rakibini aşk ateşiyle yaktığı gün bir daha oyunu oynamam. Bizi bozar.
İnsanların yapma bir Ege şivesiyle konuşarak sevimli olabileceklerine inandıkları bir dünyada yaşamanın gitgide zorlaştığına inanıyorum. Bebek taklidi yapan insanlarsa tamamen tanrının sinirlerimizi sınama şekli. Otobüslerde burnuyla oynayan tüm insanların cam kenarlarına oturmasıyla direncimize son darbe ve hava yüz yirmi bin derece civarıyken nasıl yaşayabildiğimizi gerçekten bilmiyorum. Bütün bu saydığım durumlar bize Mortal Kombat jargonuyla bir "Fatality" olurken ben yazıma son noktayı koyuyorum: K.O.
0 yorum:
Yorum Gönder