Yüzyıllardır yazmadığımın farkındayım. Hepsi tembelliğimden aslında. Her gün yazacak bir şeyler oluyor yoksa. Yazacak şeyler bir yana yazmaya değecek bir şeylerin olması güzel. Bu ara nedense bunları kendime saklamayı seçtim. Neden çok sürpriz değil aslında: Tembellik:)
İlk olarak Odtü'de hayat... Hayatımın tamamını Odtü'de sürdürmediğimden birazcık da anlamsız kalan bu söz kalıbını açarsam Odtü'de hayat güzel. Bir kere o kadar güzel ağaçlara sahip bir yerde mutsuz olmak zor bence. ÖSSyi hiç bir zaman süper bir şey görmemiş olmama rağmen en azından birazcık benzer insanları bir araya getirdiği gerçeğini yadsıyamıyorum.
Odtü'de yeni insanlarla tanışıyor olmanın en garip yanlarından biri insanlarla saçma sapan ortak tanıdıklarının ortaya çıkması. Türkiye çok küçük, Ankara ise miniminnacık resmen.
Bölümümle ilgili tanışma organizasyonlarına katılamadım bu arada. Artık seneye kafadan dalıp hepsiyle sıradan tanışacağım sanırım:)
Hayatımda bu ara en büyük değişiklik artık 19 olmam. 19'un ayrı bir anlam ifade ettiği ben için son derece mutlu bir durum bu tabi ki. Bildiğiniz gibi dünya 19laşmakta ve ben de buna dahilim. Bir yandan da "teenager" olarak son yılım olması sebebiyle iyice "eşek kadar adam olduğum" fikrine kendimi alıştırmaya çalışsam da son alışverişimde bir sürü diş jelibon ve Eti Cin almış olmam fikri garipsememe sebep oluyor.
Yeni Facebook profilim sayesinde kendimi bir yazar, şarkıcı ya da filozof gibi hissediyorum. Benden üçüncü kişi gibi behsedilmesi çok havalı bir durum ve burnum Kaf Dağı'nda şu an. Hayali bir yerde yani burnum. Yükseklik düşünmeyin.
"Bruce Springsteen gibi hissetmek" diye bir deyimin olmaması rastlantı olamaz. Kimse Bruce Springsteen gibi hissetmiyor demek ki. Çok üzücü.
Ugg'lar hâlâ çok popüler. Yeni olan bir trafik kazası kadar popülarite.
Latince söylenen her şey derin, siyah beyaz bütün fotoğraflar sanatsal.
Kar yağdı. Yağmur yağdı. Bahar geliyor. Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
0 yorum:
Yorum Gönder